แนวโน้มธุรกิจ/อุตสาหกรรม ปี 2568-2570: พื้นที่ค้าปลีกให้เช่าในกรุงเทพฯ และปริมณฑล

ภาวะธุรกิจของพื้นที่ค้าปลีกแต่ละประเภท สรุปได้ดังนี้

• ศูนย์การค้าแบบปิด (Enclosed mall)

  • ขนาดพื้นที่ของแต่ละโครงการอยู่ระหว่าง 70,000-200,000 ตารางเมตร กระจายไปในแถบชานเมืองรองรับการขยายตัวของโครงการที่อยู่อาศัย หรือแหล่งธุรกิจสำคัญ (อาทิ เซ็นทรัล เวสต์เกต เซ็นทรัล รามอินทรา เมกะบางนา เซ็นทรัล ศาลายา และเซ็นทรัลเฟสติวัล อีสต์วิลล์) สำหรับพื้นที่ใจกลางเมืองซึ่งมีข้อจำกัดด้านกฎหมายผังเมืองและขนาดพื้นที่ว่าง ผู้ประกอบการจะเน้นลงทุนปรับรูปแบบ/ พื้นที่ให้ทันสมัย เพื่อดึงดูดนักท่องเที่ยวต่างชาติและกลุ่มผู้มีรายได้สูง

  • ปี 2567 พื้นที่รวมของศูนย์การค้าแบบปิดอยู่ที่ 5.3 ล้านตารางเมตร (สัดส่วน 74% ของพื้นที่ค้าปลีกทั้งหมด) เพิ่มขึ้น 4.0% ขณะที่ความต้องการเช่าพื้นที่อยู่ที่ 5.0 ล้านตารางเมตร เพิ่มขึ้น 2.8% จากการขยายสาขาของผู้เช่าเดิมโดยเฉพาะกลุ่มร้านอาหารและเครื่องดื่ม และธุรกิจด้านสุขภาพ สุขภาวะ และการออกกําลังกายมีแนวโน้มเช่าพื้นที่มากขึ้น เนื่องจากสามารถเข้าถึงกลุ่มผู้บริโภคที่ใส่ใจสุขภาพได้สะดวก ส่งผลให้อัตราการเช่าอยู่ที่ 95.2% เทียบกับ 96.3 ในปี 2566

• ​คอมมูนิตี้มอลล์ (Community mall)

  • ขนาดของโครงการเริ่มตั้งแต่ 3,000 ถึงสูงสุด 30,000 ตารางเมตร กระจายตัวในพื้นที่ชานเมือง (Suburbs) คิดเป็นสัดส่วน 58% ของอุปทานคอมมูนิตี้มอลล์ทั้งหมด คอมมูนิตี้มอลล์มีอุปทานส่วนเกินจากการขยายตัวอย่างรวดเร็วในช่วงปี 2555-2559 ซึ่งอุปทานพื้นที่เพิ่มขึ้นเฉลี่ย 18% ต่อปี ทำให้การแข่งขันของธุรกิจมีความรุนแรง ส่งผลให้หลายโครงการทยอยปิดตัวลง และเพิ่มขึ้นเฉลี่ย 2.6% ต่อปีในช่วงปี 2560-2563 อย่างไรก็ตาม ปี 2564-2566 การแพร่ระบาดของ COVID-19 ทำให้ผู้บริโภคหลีกเลี่ยงสถานที่แออัดเพื่อลดความเสี่ยงในการติดเชื้อ รวมถึงปรับพฤติกรรมการใช้ชีวิตและใช้จ่ายในพื้นที่ใกล้บ้านมากขึ้น ช่วยหนุนอุปทานคอมมูนิตี้มอลล์กลับมาเติบโตเฉลี่ย 5.4% ต่อปี

  • ปี 2567 มีอุปทานใหม่เข้าสู่ตลาด 85,900 ตารางเมตร ส่วนหนึ่งมาจากคอมมูนิตี้มอลล์โครงการใหม่ (ย่านทองหล่อ) ซึ่งมีเป้าหมายเป็นกลุ่มผู้บริโภคกำลังซื้อสูง คนทำงานออฟฟิศและชาวต่างชาติในย่านดังกล่าว นอกจากนี้ ยังมีคอมมูนิตี้มอลล์เปิดให้บริการใหม่ในเขตกรุงเทพฯ รอบนอกตามโครงการที่อยู่อาศัยที่กระจายออกไป ส่งผลให้อุปทานพื้นที่สะสมอยู่ที่ 1.3 ล้านตารางเมตร (สัดส่วน 18% ของพื้นที่ค้าปลีกทั้งหมด) เพิ่มขึ้น 7.1% ด้านความต้องการเช่าพื้นที่เพิ่มขึ้นในอัตราใกล้เคียงกันที่ 6.7% ทำให้อัตราการเช่าพื้นที่อยู่ที่ 92.2% เท่ากับปี 2566

• พื้นที่ค้าปลีกสนับสนุน (Supporting retail)

  • ส่วนใหญ่อยู่ในโครงการ Mixed-use^3/ สัดส่วนของพื้นที่รวมจะไม่เกิน 50% ของพื้นที่ให้เช่าทั้งหมดในโครงการเดียวกัน หรือไม่เกิน 20,000 ตารางเมตร กิจการของผู้เช่ามักสอดคล้องกับประเภทของอาคาร เช่น ผู้เช่าพื้นที่ภายในอาคารสำนักงาน จะเป็นกลุ่มอาหารและเครื่องดื่มเป็นหลักเพื่อรองรับคนทำงาน ส่วนผู้เช่าพื้นที่ภายในโรงแรมมักเป็นร้านขายของที่ระลึกเพื่อรองรับนักท่องเที่ยวเป็นหลัก

  • ปี 2567 อุปทานพื้นที่สะสมลดลง -13.7% อยู่ที่ 5.4 แสนตารางเมตร (สัดส่วน 8% ของพื้นที่สะสมทั้งหมด) เนื่องจากมีพื้นที่ค้าปลีกสนับสนุนบางโครงการปิดปรับปรุงหรือเปลี่ยนเป็นศูนย์การค้าแบบปิด (ผลจากมีการเพิ่มสัดส่วนพื้นที่ค้าปลีกเกิน 20,000 ตารางเมตร จึงไม่เข้าข่ายพื้นที่ค้าปลีกสนับสนุน) ประกอบกับไม่มีพื้นที่ค้าปลีกเปิดให้บริการใหม่ ด้านความต้องการเช่าอยู่ที่ 5.1 แสนตารางเมตร ลดลง -9.2% ส่งผลให้อัตราการเช่าเพิ่มขึ้นสู่ระดับ 94.4% จาก 93.2% ในปี 2566

แนวโน้มอุตสาหกรรม

ปี 2568 ธุรกิจพื้นที่ค้าปลีกให้เช่ามีแนวโน้มได้รับผลกระทบจากภาวะเศรษฐกิจไทยเติบโตชะลอลงเหลือ 2.0-2.2% จาก 2.5% ในปี 2567 แม้จะมีปัจจัยหนุนจากการเติบโตต่อเนื่องของภาคท่องเที่ยวซึ่งถือเป็นเครื่องยนต์สำคัญที่ผลักดันการฟื้นตัวของภาคค้าปลีกในช่วงที่ผ่านมา และมาตรการกระตุ้นการใช้จ่ายจากภาครัฐ อาทิ โครงการ  Easy E-Receipt และโครงการ "เราเที่ยวด้วยกัน 2568" อย่างไรก็ตาม สงครามการค้าโลกที่ทวีความรุนแรงขึ้นหลังสหรัฐฯ ประกาศขึ้นอัตราภาษีสินค้านำเข้าจากประเทศคู่ค้าเกือบทั่วโลกรวมถึงไทย จะเป็นปัจจัยกดดันให้ภาคส่งออกของไทยเติบโตต่ำกว่าที่คาด และกระทบภาคค้าปลีกเติบโตชะลอลงผ่านกำลังซื้อในประเทศที่มีแนวโน้มฟื้นตัวช้าและระมัดระวังการใช้จ่ายมากขึ้นโดยเฉพาะกลุ่มที่มีรายได้อิงกับภาคการผลิตและส่งออก รวมถึงกำลังซื้อที่อ่อนแอลงจากนักท่องเที่ยวต่างชาติซึ่งคาดว่าจะมีจำนวนเพิ่มขึ้นเพียง 2.8% จากปี 2567 หรือ 36.5 ล้านคนจากเดิมคาด 38 ล้านคน) โดยนักท่องเที่ยวจีนน่าจะได้รับผลกระทบจากการขึ้นภาษีนำเข้าของสหรัฐฯ อย่างมาก ซึ่งเป็นกลุ่มที่มีค่าใช้จ่ายช้อปปิ้งสูงสุดในบรรดานักท่องเที่ยวต่างชาติทั้งหมด (16.4% ของรายจ่ายช้อปปิ้งรวมของนักท่องเที่ยวต่างชาติปี 2566) มีผลให้ความต้องการเช่าพื้นที่ค้าปลีกจะทรงตัวหรือเพิ่มขึ้นเพียง 2.5% จากปี 2567 ท่ามกลางอุปทานพื้นที่ใหม่จะเข้าสู่ตลาดเพิ่มขึ้นอีก 246,000 ตารางเมตร ส่วนใหญ่มาจากโครงการศูนย์การค้าขนาดใหญ่ (Mega Mixed-use Projects) ที่ทยอยแล้วเสร็จตามเฟส ส่งผลให้พื้นที่ค้าปลีกสะสมเพิ่มขึ้น 3.5% จากปี 2567 โดยอยู่ที่ 7.3 ล้านตารางเมตร ขณะที่อัตราการเช่าจะลดลงสู่ระดับ 93.7% จากความต้องการเช่าที่เพิ่มขึ้นช้ากว่าอุปทานโดยเฉพาะย่านใจกลางเมือง

สำหรับปี 2569-2570 คาดว่าเศรษฐกิจไทยจะกลับสู่เส้นทางการฟื้นตัวอย่างค่อยเป็นค่อยไป หนุนการเติบโตของธุรกิจพื้นที่ค้าปลีกให้เช่า สรุปได้ดังนี้

• ความต้องการเช่าพื้นที่มีแนวโน้มขยายตัวจากปัจจัยสนับสนุน ได้แก่ (1) ภาคท่องเที่ยวและการก่อสร้างโครงการขนาดใหญ่ของภาครัฐ ทำให้กำลังซื้อในประเทศปรับดีขึ้นจากการจ้างงานและรายได้ที่เพิ่มขึ้น ด้านนักท่องเที่ยวต่างชาติคาดว่าจะเพิ่มขึ้นสู่ระดับ 41 ล้านคนในปี 2570 หนุนให้เกิดการจับจ่ายใช้สอย ช่วยเพิ่มอุปสงค์พื้นที่ค้าปลีก (2) การขยายเส้นทางคมนาคมของภาครัฐโดยเฉพาะรถไฟฟ้าสายต่างๆ ช่วยหนุนการเติบโตของชุมชนเมือง ขณะเดียวกัน การพัฒนาโครงการที่อยู่อาศัยของภาคเอกชนในเขตปริมณฑลช่วยส่งเสริมการกระจายตัวของศูนย์การค้าและคอมมูนิตีมอลล์ จากความต้องการสินค้าและบริการที่มากขึ้นตามฐานลูกค้า และ (3) มาตรการกระตุ้นการใช้จ่าย เช่น การเติมเงินให้ผู้สูงอายุ (เฟส 2) มาตรการลดหย่อนภาษี Easy E-Receipt และมาตรการ "คุณสู้ เราช่วย" จะเสริมความเชื่อมั่นของผู้บริโภค นอกจากนี้ ผลสำรวจของ eMarketer (เดือนกุมภาพันธ์ 2567) พบว่ากลุ่มลูกค้ารุ่นใหม่ โดยเฉพาะ Gen Z ยังชอบซื้อของในร้านมากกว่าโดยเฉพาะหากเป็นการซื้อสินค้านั้นครั้งแรก ซึ่งสะท้อนว่าผู้บริโภคยังต้องการซื้อของในร้านค้าที่สามารถจับต้องสินค้าได้ ปัจจัยข้างต้นช่วยหนุนความต้องการเช่าพื้นที่ค้าปลีกเพิ่มขึ้นเฉลี่ย 2.8% ต่อปี (ภาพที่ 16) อย่างไรก็ตาม อัตราดังกล่าวยังต่ำกว่าค่าเฉลี่ย 3.7% ต่อปีในช่วงปี 2560-2562)

• อุปทานพื้นที่ค้าปลีกให้เช่าจะเพิ่มขึ้นเฉลี่ย 3.0% ต่อปี หรือ 450,000 ตารางเมตร (ภาพที่ 17) จากการปรับปรุง/ขยายพื้นที่ในสาขาที่มีทราฟฟิกหนาแน่น และพื้นที่ใหม่จากโครงการ Mixed-use ขนาดใหญ่ตามเฟสต่างๆ ซึ่งจะมีบทบาทสำคัญในการรองรับความต้องการเช่าพื้นที่สำนักงานและที่อยู่อาศัยในอนาคต โดยเฉพาะชาวต่างชาติที่เข้ามาทำธุรกิจในไทย โดย Mixed-use ส่วนใหญ่จะอยู่ในโซนปทุมวัน รองลงมา คือโซน สีลม สาทร และบางรัก โครงการสำคัญ อาทิ One Bangkok และ Dusit Central Park จะเป็นแหล่งท่องเที่ยวที่ได้รับความนิยมในอนาคต จึงมีแนวโน้มดึงดูดผู้เช่าพื้นที่ค้าปลีกโดยเฉพาะแบรนด์สินค้าต่างประเทศที่เน้นกลุ่มลูกค้ากำลังซื้อสูง ทำให้การแข่งขันของธุรกิจพื้นที่ค้าปลีกในทำเลดังกล่าวจะมีความรุนแรงขึ้น เนื่องจากมีศูนย์การค้าขนาดใหญ่กระจายตัวอยู่มาก สำหรับบริเวณรอบนอกเมืองซึ่งได้อานิสงส์จากความเชื่อมโยงของโครงข่ายรถไฟฟ้า ทำให้ผู้ประกอบการขยายการลงทุนพื้นที่ค้าปลีกเพื่อรองรับลูกค้าในพื้นที่ดังกล่าวมากขึ้น (อาทิ เดอะ ฟอเรสเทียส์ แบงค็อก มอลล์ และเซ็นทรัลพหลโยธิน)

    ผู้ประกอบการพื้นที่ค้าปลีกให้เช่ามีแนวโน้มขยายการลงทุนตามแนวเส้นทางรถไฟฟ้า อาทิ รถไฟฟ้าสายสีส้ม (กำลังก่อสร้าง) ซึ่งครอบคลุมพื้นที่กรุงเทพฯ ชั้นกลางไปจนถึงกรุงเทพฯ ชั้นนอก และคาดว่าจะมีการพัฒนาโครงการที่อยู่อาศัยตามแนวรถไฟฟ้าตามมาอีกมาก จึงเพิ่มโอกาสการขยายฐานลูกค้ากลุ่มใหม่ รวมถึงเป็นพันธมิตรกับผู้ค้าปลีกจากธุรกิจอื่น และเพิ่มการลงทุนพัฒนาช่องทางออนไลน์โดยใช้เทคโนโลยีอย่างต่อเนื่อง ตลอดจนให้ความสำคัญกับการพัฒนาโครงการที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม เพื่อเสริมภาพลักษณ์และสร้างบรรยากาศดึงดูดลูกค้าให้เข้ามาใช้บริการในพื้นที่ได้มากขึ้น ซึ่งจะส่งผลต่อความสามารถในการปรับขึ้นอัตราค่าเช่าในอนาคต

• อัตราการเช่าพื้นที่โดยรวมมีแนวโน้มปรับลดสู่ระดับเฉลี่ย 94.0% (ภาพที่ 16) ผลจากอุปทานใหม่ที่เพิ่มขึ้นต่อเนื่อง ขณะที่อุปสงค์การเช่าเติบโตในอัตราที่ช้ากว่า อย่างไรก็ตาม พื้นที่ค้าปลีกในทำเลศักยภาพ เช่น ใจกลางเมือง (Downtown)และพื้นที่ที่มีรถไฟฟ้าเชื่อมต่อ ยังได้รับความสนใจจากผู้เช่า โดยเฉพาะแบรนด์ชั้นนำและธุรกิจที่ต้องการขยายสาขาเพื่อตอบสนองนักท่องเที่ยวและกลุ่มลูกค้ากำลังซื้อสูง ทำให้อัตราการเช่ามีแนวโน้มทรงตัวหรือเพิ่มขึ้นเล็กน้อย ขณะที่พื้นที่ค้าปลีกรอบใจกลางเมือง (Midtown) และชานเมือง (Suburbs) จะเผชิญแรงกดดันจากอุปทานที่เพิ่มขึ้น ส่งผลให้อัตราการเช่ามีแนวโน้มลดลงมากกว่าพื้นที่อื่น ด้านค่าเช่าโดยรวมมีแนวโน้มทรงตัวหรือปรับลดลงเล็กน้อยในหลายพื้นที่ยกเว้นย่านใจกลางเมือง ซึ่งอาจปรับเพิ่มขึ้นเล็กน้อยจากความต้องการเช่าพื้นที่ที่ยังคงแข็งแกร่งและการพัฒนาโครงการที่มีคุณภาพสูงขึ้น นอกจากนี้ การใช้สื่อสังคมออนไลน์ (Social media) ช่วยในการบริหารการขาย (Sales Management) จะดึงดูดลูกค้าและผู้เช่าพื้นที่ค้าปลีกให้เข้ามาใช้บริการในพื้นที่ได้มากขึ้น ทำให้มีโอกาสปรับขึ้นค่าเช่าได้ระดับหนึ่ง

แนวโน้มพื้นที่ค้าปลีกแต่ละประเภทในช่วงปี 2568-2570 มีดังนี้

• ศูนย์การค้าแบบปิด: อุปทานมีแนวโน้มเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในทำเลใจกลางเมืองซึ่งเป็นย่านธุรกิจ รวมถึงเขตชานเมืองที่การขยายตัวของโครงการที่อยู่อาศัยมีแนวโน้มหนาแน่นมากขึ้น (เช่น รังสิตและบางนา) ส่วนใหญ่เป็นโครงการศูนย์การค้าขนาดใหญ่ที่สามารถตอบสนองพฤติกรรมลูกค้าที่ต้องการความสะดวกและครบวงจร โดยทำเลใจกลางเมืองยังคงเป็นที่ต้องการของแบรนด์ชั้นนำและแบรนด์ต่างประเทศ การแข่งขันของธุรกิจมีแนวโน้มทวีความรุนแรง เนื่องจากมีผู้ประกอบการรายใหม่จากกลุ่มธุรกิจอื่นเข้ามาลงทุนโครงการศูนย์การค้าขนาดใหญ่ตามมุมเมืองมากขึ้น ด้านอุปสงค์มีแนวโน้มเติบโตอย่างค่อยเป็นค่อยไป ส่งผลให้อัตราการเช่าพื้นที่จะเฉลี่ยอยู่ที่ 94% และแนวโน้มค่าเช่าปรับตัวสูงขึ้นเล็กน้อย

• คอมมูนิตี้มอลล์: พฤติกรรมคนยุคใหม่จะใช้บริการร้านค้าใกล้บ้าน ซึ่งสามารถเดินทางได้สะดวกโดยใช้เวลาไม่นาน ทำให้คอมมูนิตี้มอลล์ตอบโจทย์ความต้องการของผู้บริโภคได้เป็นอย่างดี ประกอบกับการขยายตัวของเมือง ทำให้อุปทานคอมมูนิตี้มอลล์กระจายสู่นอกเมืองมากขึ้น (เช่น รังสิต แจ้งวัฒนะ และลาดกระบัง) ส่งผลให้ผู้ประกอบการรายใหม่ซึ่งเป็นทุนใหญ่จากภาคธุรกิจอื่น (อาทิ อสังหาฯ และพลังงาน) เข้ามาลงทุนสร้างคอมมูนิตี้มอลล์ของตนเอง ทำให้ธุรกิจนี้มีความท้าทายและการแข่งขันที่รุนแรง ท่ามกลางสถานการณ์เศรษฐกิจชะลอตัวกดดันกำลังซื้อ สะท้อนอุปสงค์ที่จะฟื้นตัวช้ากว่าอุปทาน ผู้ประกอบการจึงต้องสร้างความได้เปรียบในการแข่งขันเพื่อดึงดูดผู้ใช้บริการทั้งผู้เช่าพื้นที่และกลุ่มลูกค้าเป้าหมาย (อาทิ การหาทำเล การหาพันธมิตรทางธุรกิจ การขยายสาขาเพื่อให้ธุรกิจมีการประหยัดจากขนาด หรือการเปิดพื้นที่สำหรับสำนักงานให้เช่า) ส่งผลให้อัตราการเช่าลดลงอยู่ที่ 91% การปรับขึ้นค่าเช่าจึงทำได้อย่างจำกัด

• พื้นที่ค้าปลีกสนับสนุน: คาดว่าอุปทานพื้นที่เปิดใหม่จะอยู่ที่ 20,000 ตารางเมตรต่อปี ขณะที่ทิศทางเศรษฐกิจเติบโตในอัตราต่ำทำให้ความต้องการเช่าพื้นที่จะเพิ่มขึ้นช้ากว่าการเพิ่มขึ้นของอุปทาน มีผลให้อัตราการเช่าลดลงสู่ระดับเฉลี่ย 93% อย่างไรก็ตาม ค่าเช่ามีแนวโน้มทรงตัวถึงปรับขึ้นเล็กน้อยในย่านใจกลางเมือง

• ประเด็นท้าทายที่ธุรกิจต้องปรับตัวในระยะอันใกล้ ได้แก่ (1) การเติบโตของเศรษฐกิจโลกและเศรษฐกิจไทยมีความไม่แน่นอนและอยู่ในทิศทางชะลอลงจะลดทอนกำลังซื้อหรือทำให้ผู้บริโภคเพิ่มความระวังในการใช้จ่ายมากขึ้น โดยเฉพาะผู้บริโภคกลุ่มรายได้ระดับกลางลงมาที่ถูกกดดันจากภาระหนี้ครัวเรือน ขณะที่การเข้ามาของนักท่องเที่ยวต่างชาติอาจน้อยกว่าที่ประมาณการณ์ไว้ (2) การแข่งขันของธุรกิจมีแนวโน้มรุนแรงขึ้นจากอุปทานพื้นที่ค้าปลีกใหม่จำนวนมากจะทยอยเข้าสู่ตลาด (3) การแข่งขันที่รุนแรงขึ้นจากช่องทางออนไลน์ (E-commerce) เนื่องจากผู้ประกอบการและประเภทสินค้ามีจำนวนมาก จะลดทอนความต้องการเช่าพื้นที่ค้าปลีกบางส่วน โดยกรมพัฒนาธุรกิจการค้าคาดว่ามูลค่าตลาดอีคอมเมิร์ซของไทยจะอยู่ที่ 750,000 ล้านบาทในปี 2568 จาก 694,000 ล้านบาทปี 2567 หรือเพิ่มขึ้น 8.1% และ (4) พื้นที่ค้าปลีกแนวราบ (อาทิ ร้านค้าแบบ Standalone retail) มีแนวโน้มเพิ่มจำนวนขึ้นอย่างรวดเร็วโดยเฉพาะในย่านที่อยู่อาศัยที่มีกำลังซื้อสูงและจุดพักรถ (Rest area) ตามสถานีบริการน้ำมัน อาจส่งผลให้ความต้องการเช่าพื้นที่ค้าปลีกในบางทำเลลดลง

​1/ พื้นที่ค้าปลีก หมายถึง ศูนย์การค้า 3 ประเภท ได้แก่ ศูนย์การค้าแบบปิด คอมมูนิตี้มอลล์ และพื้นที่ค้าปลีกสนับสนุน
2/ จังหวัดหลักของภูมิภาค หมายถึง พื้นที่ต่างจังหวัด (ไม่รวมปริมณฑล) ที่เป็นแหล่งท่องเที่ยวหลัก และศูนย์กลางความเจริญในแต่ละภูมิภาค ได้แก่ เชียงใหม่ นครสวรรค์ พิษณุโลก ขอนแก่น นครราชสีมา ชลบุรี ระยอง เพชรบุรี ประจวบคีรีขันธ์ สงขลา สุราษฎร์ธานี กระบี่ พังงา และภูเก็ต
3/ โครงการอสังหาริมทรัพย์แบบผสมผสาน (Mixed-use real estate)  คือ โครงการที่มีทั้งอสังหาริมทรัพย์เพื่อการอยู่อาศัยและอสังหาริมทรัพย์เพื่อพาณิชยกรรม โดยมีรูปแบบโครงการที่ประกอบด้วยทั้ง ศูนย์การค้า สำนักงาน และที่อยู่อาศัยอยู่ภายในโครงการเดียวกัน